Maatwerk in de ICT: dat kan echt niet meer!
(Of toch wel?)
‘Maatwerk’: ooit klonk de term zo goed, maar inmiddels heeft hij in de ICT een negatieve bijklank gekregen. Want, vragen sommige klanten zich af, waarom gebruiken we de software niet gewoon zoals de leverancier deze bedoeld heeft? Zijn wij zo bijzonder in vergelijking met anderen? Hoeveel tijd en geld kost het testen (en eventueel herschrijven) van maatwerk bij een nieuwe release? En houdt maatwerk doorontwikkeling eigenlijk niet tegen?
Laten we dit ietwat controversiële onderwerp dus eens bespreken. Wat is onze visie op maatwerk (en maatpakken)?
Bliksembezoek: een snel retourtje heden-oudheid
Om maar even te beginnen met een contradictio in terminis: hoe kan maatwerk doorontwikkeling tegenhouden? Maatwerk ontwikkel je specifiek (door) voor een klant. Een andere tegenvraag: waarom zou standaardsoftware ‘zoals de leverancier deze bedoeld heeft’ überhaupt bestaan? Deze moet toch eerst gemaakt zijn met klanten om aan hún voorwaarden te voldoen?
Hard gecodeerd maatwerk is nog steeds een probleem voor veel bedrijven en overheden. Dit komt door de gecodeerde en ontoegankelijke kennis die is opgeslagen in de systemen. Het vraagt veel moed en uithoudingsvermogen om dat aan te pakken. De technologie ontwikkelt zich ondertussen disruptief hard. Daarom luidt de hamvraag: ‘Lopen we opnieuw achter op de stand der techniek wanneer we klaar zijn met het maatwerk?’ In menig vernieuwingsproject bijt men hier de tanden op stuk. Deze cyclus heeft maatwerk een slechte naam gegeven.
Als we echter alleen ontwikkelen om de technologie bij te benen, dan bijten we in onze eigen staart. Net als de Ouroboros, een mythisch symbool voor de cyclische aard van de natuur. Maar wat als onze cyclische aard doordraait? Bij disruptieve technologie bestaat dat risico zeker! En wat schiet jij dáár als klant nu mee op?
De achilleshiel van het maatpak
In de recentere geschiedenis vinden we de reden waarom maatwerk een negatieve bijklank heeft gekregen. Slimme ICT-bedrijven hebben hun maatwerk echter soft gecodeerd (parameter-gestuurd) en dan gelden de nadelen van hard gecodeerd maatwerk niet meer. Maatwerk is onderdeel van de standaard geworden. Toch heeft de term ‘maatwerk’ ook hier de negatieve klank gehouden. Maatwerk is en blijft gecodeerde kennis. En als ICT-bedrijf moet je dat wel kunnen en willen ondersteunen. Je wilt je klant niet opnieuw een maatpak aanmeten dat die ene klant slechts gedurende een beperkte tijd goed zit. De grote gemene deler is de maat.
Klanten vallen daarom terug op de 80/20-regel (het Pareto-principe) van standaardsoftware: als 80 procent past, dan is dat goed genoeg! Daar sluiten wij ons niet bij aan. Want wie voor 80 procent gezond is, is voor 20 procent ziek. Kan jouw bedrijf zich 20 procent aan mankementen veroorloven? Waarschijnlijk niet. Dan heb je dus weer een flinke dosis agile-scrum nodig om die resterende één vijfde van je gezondheid op te bouwen, zodat je weer lean bent. Maar wacht eens even: is dat dan ook geen maatwerk?
Maatpak als standaard
Bij Visma Solidbricks geloven we in een gezonde Ouroboros: cyclisch doorontwikkelen met én voor de klant — met 100 procent als doel. Want alleen dat is echt lean.
Wat je dan krijgt? Een maatpak van de modernste snit met mooie lichte stoffen, maar wel elastisch. Want waarom kan een maatpak niet dé standaard zijn?
Bij ons geldt: jouw maatpak is onze lean standaard.
Meer weten over onze lean Ouroboros?
Neem gerust eens contact met ons op. We leggen graag uit hoe een geheel passend ‘software-maatpak’ voor jouw bedrijf de lean standaard kan zijn.